czwartek, 1 listopada 2012

Prolog.





Kochać, dopóki starczy nam sił.
Żyć, dopóki tylko możemy.
Walczyć, dopóki jest o co.
Śnić, dopóki snów nie zrealizujemy.
Wspominać, dopóki świat nie zaserwuje nam powtórki.

I przede wszystkim nie poddawać się, bowiem człowiek swego człowieczeństwa wyzbyć się nie może. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz